Ο καρπός των πεύκων ονομάζεται κουκουνάρι και απαντάται σε πολλά μέρη του κόσμου με 90 είδη. Τα κουκουνάρια του είναι μεγάλα, με μεγάλα σκληρά σπόρια. Τα σπόρια του, γνωστά και αυτά με την ονομασία κουκουνάρια, χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική. Τα κουκουνάρια περιέχουν θρεπτικά συστατικά όπως μονοακόρεστα λιπαρά, σίδηρο και μαγνήσιο, συστατικά των οποίων η έλλειψή οδηγεί σε κούραση. Τα κουκουνάρια είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά που ενισχύουν την καλή λειτουργία της καρδιάς και των αγγείων. Με τις μεγάλες ποσότητες αντιοξειδωτικών, την περιεκτικότητα τους σε βιταμίνες Α, Β, C, D και Ε, τα κουκουνάρια είναι γνωστά και για τις αντιγηραντικές τους ιδιότητες. Ως γνωστό τα αντιοξειδωτικά είναι απαραίτητα καθώς καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες των οποίων η υπερπαραγωγή είναι υπεύθυνη για τη πρόωρη γήρανση. Τα κουκουνάρια περιέχουν λουτεΐνη και καροτενοειδή, προστατεύοντας έτσι από παθήσεις των ματιών όπως την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Οι Αρχαίοι Έλληνες αλλά και οι Ρωμαίοι, εκτιμούσαν ιδιαίτερα τον κουκουναρόσπορο και τον θεωρούσαν σύμβολο ανδρισμού και γονιμότητας. Σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, ήταν ιδανικός για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Στο Μεσαίωνα, του αποδίδονταν αφροδισιακές ιδιότητες γι' αυτό και παρασκεύαζαν ένα είδος μπισκότου με κουκουναρόσπορους, που κατανάλωναν ως επιδόρπιο για την ενίσχυση των ερωτικών επιδόσεων. Χαρακτηριστική είναι η χρήση του κουκουναριού ως βασικό συστατικό της ιταλικής σάλτσας πέστο. Πολλές φορές καβουρδίζεται πριν προστεθεί στη συνταγή, όπως για παράδειγμα όταν χρησιμοποιείται ως ξηρός καρπός στον χαλβά σιμιγδαλιού.