Η ρεβιθιά είναι φυτό από την Ασία. Τα ρεβίθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ως όσπρια, καβουρντισμένα ως ξηροί καρποί (τα γνωστά στραγάλια). Γίνονται, επίσης, θρεπτικά άλευρα και μετά από επεξεργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του καφέ. Είναι πλούσια σε φώσφορο, μαγνήσιο, ασβέστιο και σίδηρο, καθώς και βιταμίνες Β, Κ, Ε, και C. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται 150.000 στρέμματα, κυρίως στη Στερεά Ελλάδα, τη Θράκη και τη Μακεδονία.Τα όσπρια αποτελούσαν βασικό συστατικό της αρχαιοελληνικής διατροφής. Κουκιά («κύαμος»), λούπινα («θέρμος»), φακές («φακή»), μπιζέλια («πισός» ή «πίσον»), ή ρεβίθια («ερέβινθος») σε μορφή χυλού συνιστούν το «έτνος», το οποίο ήταν βασική τροφή για τις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις και, κατά τον Αριστοφάνη («Βάτραχοι», 62-63), αγαπημένο έδεσμα του Ηρακλή. Με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, φολικό οξύ και μαγγάνιο αλλά και χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα, τα ρεβίθια είναι σίγουρα για εξαιρετική επιλογή για το τραπέζι μας.Ο σίδηρος, το ασβέστιο και άλλα θρεπτικά συστατικά στα ρεβύθια μπορούν όλα να συμβάλλουν στην υγιή δομή και δύναμη των οστών.